วัฒนธรรมในด้านต่างๆของนิราศภูเขาทอง

►วัฒนธรรมด้านความรัก: ก็คือความจงรักภักดีที่มีต่อพระบาทสมเด็จพระเลิศหล้านภาลัย เมื่อพระองค์สวรรคตสุนทรภู่ก็เหมือนขาดที่พึ่งการกล่าวถึงชีวิตที่ตกอับไร้วาสนา

►วัฒนธรรมด้านวิถีชีวิต: ถึงบ้านญวนเห็นมีโรงเรือนมากมาย มีคนค้าขายของเช่นกุ้งหรือปลาโดยการขังไว้ในข้อง ข้างหน้าโรงวางที่สำหรับดักปลาวางเรียงไว้ มีทั้งผู้หญิงและผู้ชายมาจับจ่ายซื้อของ จะมองกลับไปยังประเทศบ้านเกิดก็ทรมานเหมือนโดนไฟสุมในใจ จิตใจก็หม่นหมอง ล่องเรือมาจนถึงวัดเขมา ก็รู้ว่าพึ่งเลิกงานฉลองไปเมื่อวานซืน

►วัฒนธรรมด้านการใช้ถ้อยคำ: ถึงหมู่บ้านบางพูดสุนทรภู่ก็นึกถึงคำว่าพูด ดังว่า ถ้าใครพูดดีก็จะมีคนรัก แต่ถ้าพูดไม่ดีก็อาจจะเป็นภัยต่อตนเองได้อีกทั้งยังไม่มีใครคบ ไม่มีเพื่อนสนิทมิตรสหาย ทั้งการจะดูว่าใครดีไม่ดีดูได้จากการพูด

►วัฒนธรรมด้านความเชื่อ: ถึงวัดประโคนปักก็มองไปไม่เห็นเสาหินที่ลือกัน เป็นเสาที่สำคัญในแผ่นดิน ถึงจะไม่เห็นก็ขอเดชะพระพุทธคุณช่วย ขอให้อายุยืนหมื่นๆปี ดังเสาศิลา อยู่คู่ฟ้าดินได้ตลอดไป

                                                                                                                  ที่มา:https://www.google.co.th